มีชาวต่างประเทศไม่เข้าใจเรื่องการทำบุญ
ถามภรรยาว่า เธอซื้อบุญเหรอ เพราะว่าเขาไม่เข้าใจจริง
บุญไม่มีการซื้อขาย มีแต่ทำ ทำบุญเพื่อให้ได้บุญ เพื่อเอาชนะความตระหนี่ ความโลภในตัว หรือกิเลสอาสวะในตัวให้มันเจือจางเบาบางลงไป
การให้ทาน สามารถขจัดกิเลสหยาบๆ ได้ ในระดับหนึ่ง
แต่กิเลสละเอียด ๆ ต้องไปรื้อด้วยศีล ด้วยภาวนา
กิเลสหยาบ ๆ ก็เปรียบเหมือนก้อนหินใหญ่ ๆ เราต้องทลายมันไปก่อน
พอถึงก้อนกรวด ก้อนทราย เราค่อยเอาเครื่องมือที่ละเอียดขึ้นไปเรื่อย ๆ ไปขจัดปัดเป่ามัน
เพราะฉะนั้นไม่ใช่เป็นการซื้อขายบุญ แต่เป็นการทำบุญ ด้วยจิตที่เลื่อมใสในพระรัตนตรัย และรู้ว่าบุญนี้เป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จในชีวิต ตั้งแต่ปุถุชนจนกระทั่งเป็นพระอริยเจ้าจึงทำ
ถ้าคิดว่าซื้อบุญ จะไม่ค่อยได้บุญ เพราะยังขาดดวงปัญญาไม่เข้าใจว่า เขาทำบุญไปเพื่ออะไร ยังไม่เข้าใจเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต
ซื้อบุญ ซื้อสวรรค์ ซื้อไม่ได้ ไม่มีทางเด็ดขาดเลย จิตต้องผ่องใส จากความโลภ โกรธ หลง ในปริมาณเท่าไหร่ ๆ ให้ทานเพื่อจะเอาชนะจิตที่มีความตระหนี่ เอาชนะความโลภที่อยู่ในใจ ขจัดให้มันจางลงไป แล้วก็กระแสธารแห่งบุญจึงบังเกิดขึ้น บางคนที่ยังไม่เข้าใจต้องศึกษาตรงนี้ให้ดีนะ
คุณครูไม่ใหญ่
7 เมษายน พ.ศ. 2548