ใครไม่มาสวดธรรมจักร...แหม่ ! เสียดายจัง

พระมหาธรรมกายเจดีย์

พระมหาเจดีย์พระพุทธเจ้าล้านพระองค์

...สำคัญนะ

เป็นแหล่งแห่งความบริสุทธิ์

จิตของผู้ที่ไปสวดธรรมจักร

จะบริสุทธิ์ตามไปด้วย

เป็นลานธรรม
ที่เป็นที่พึ่งทางใจ
ทำให้คิดดี พูดดี ทำดี

พอหายใจเข้า...

เอาความบริสุทธิ์เข้าไป

หายใจออก...

เอาความไม่บริสุทธิ์ออกมา

ใครไม่มาสวดตรงนี้นะ

แหม่... เสียดายจัง

ทบทวนโอวาทคุณครูไม่ใหญ่

0

วันตรุษจีน เริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยการสั่งสมบุญทุกวัน

วันปีใหม่ ไม่ว่าจะเป็นปีใหม่ของไทย จีน หรือฝรั่งก็ตาม พอถึงวันนี้เราก็จะต้องหวนกลับมาคิดว่า เราได้มีอายุเพิ่มขึ้นมาอีก ๑ ปี เราควรจะทำอะไรให้ถูกวัตถุประสงค์ของชีวิต

โดยทบทวนวันเวลา ๑ ปี ที่ผ่านมานั้น เราได้สั่งสมบุญบารมีกันทุกวันหรือไม่       ถ้าหากว่า ได้ทำทุกวัน ก็น่าปลื้มปีติยินดี แต่ถ้าหากว่า มันขาดตกบกพร่องไปบ้างสักวัน สองวัน ปีนี้ก็จะต้องเป็นปีที่เริ่มต้น โดยเริ่มต้นจากวันนี้เป็นต้นไปว่า เราจะต้องสั่งสมบุญบารมีของเราไม่ให้ขาดเลยแม้แต่เพียงวันเดียว โดยจะนับกันไปเป็นวัน ๆ แล้วบุญเราก็จะต้องสร้างให้ได้ทุกบุญ ซึ่งทางมาแห่งบุญ มาได้ ๑๐ ทาง ที่เรียกว่า บุญกิริยาวัตถุ ๑๐ หรืออย่างน้อย ก็ ๓ อย่าง คือ ทาน ศีล ภาวนา  โดยเริ่มต้นกันตั้งแต่ต้นปีนี้เรื่อยไป ถึงจะถูกหลักวิชชาของการมาเกิดเป็นมนุษย์

เราไม่ใช่มาอยู่ในโลกนี้เพื่อที่จะแสวงหาโลกียทรัพย์อย่างเดียว แต่ว่าสิ่งที่เราแสวงหาจริง ๆ นั้นคือ พระรัตนตรัยในตัว ซึ่งจะทำให้เราไปสู่พระนิพพานได้ ให้หลุดพ้นจากความทุกข์ทรมานของชีวิตไปได้ นี่คือสิ่งที่เราจะต้องศึกษากันเอาไว้

เพราะฉะนั้น พอถึงปีใหม่ครั้งหนึ่ง เราจะอวยพรกันแค่ว่า ให้มั่งมีศรีสุข ค้าขายร่ำรวย  มุ่งไปที่เศรษฐกิจอย่างเดียวนั้นไม่เพียงพอ  จะต้องมุ่งไปในด้านจิตใจด้วย  เพราะฉะนั้นการอวยพรปีใหม่ของจีน นอกจาก ซิงเจียอยู่อี่ ซิงนี้ฮวกใช้ (ปีใหม่ขอให้สมความปรารถนาทุกประการ ขอให้ร่ำรวยมั่งคั่ง) ก็จะต้องมีอะไรเพิ่มขึ้นอีกสักหน่อย อีกบรรทัดหรือสองบรรทัด  เพื่อที่จะได้กระตุ้นเตือนจิตสำนึกของชาวจีนทั่วโลกว่า เรามาเกิด หรือเกิดมาเพื่อวัตถุประสงค์นี้ ไม่ใช่เพียงแค่นั้นเท่านั้น

ถ้าแค่นั้นเราก็จะมุ่งแต่เรื่องการทำมาหากินอย่างเดียวจนกระทั่งวันคืนล่วงไป ๆ นี่ก็ตกอยู่ในเงื้อมมือของพญามัจจุราช เหมือนที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้บอกพระอานนท์ว่า “อานนท์เธอเห็นไหม นักธุรกิจหรือพ่อค้าที่บรรทุกสินค้าในกองคาราวานนั้น เขาเก่งเขาฉลาดมากในการทำมาหากิน แต่เขาไม่รู้ตัวเลยว่า เขามีเวลาเหลืออยู่ในโลกนี้อีกเพียง ๗ วันเท่านั้น เขาจะต้องจากโลกนี้ไปแล้ว”

มนุษย์ส่วนใหญ่ในโลกนี้ก็เป็นอย่างนี้ มุ่งเรื่องทำมาหากินอย่างเดียว สนุกสนานเพลิดเพลินกันไป การทำมาหากิน มันก็มีทั้งสมหวังและไม่สมหวัง สมหวังก็ปลื้มนิดหน่อย แล้วก็แสวงหาสิ่งใหม่ ๆ มาปลื้มใหม่ ๆ  แต่กว่าจะได้ปลื้มนั้น มันก็ไม่ใช่ง่าย ต้องต่อสู้กันไป มีคู่แข่ง มีคู่แค้น มีปัญหา มีแรงกดดัน ขยายงานก็ต้องขยายทีม ขยายทีมก็ต้องขยายทุน ขยายทุนก็ต้องขยายปัญหาและแรงกดดัน ก็ต้องแก้ปัญหากันไป

นักธุรกิจที่มีความเก่ง ในด้านการทำมาค้าขายจะมีชีวิตอยู่เพียง ๗ วันเท่านั้น

พระอานนท์กราบทูลถามว่า “ข้าพระองค์ไปบอกเขาได้ไหม” “ ได้อานนท์”

พระอานนท์อาศัยความเมตตาไปบอกนักธุรกิจท่านนั้นว่า “พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า เธอจะมีชีวิตอยู่ในโลกนี้อีกเพียง ๗ วันนะ ควรจะสั่งสมบุญเอาไว้สำหรับชีวิตในปรโลก”

นักธุรกิจท่านนั้นเป็นผู้มีบุญเก่า มีดวงปัญญา ฟังแล้วก็เข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง ได้สั่งสมบุญ ถวายภัตตาหารเป็นสังฆทานตลอด ๗ วัน พอครบ ๗ วัน ก็ละโลกจริง ๆ  ด้วยบุญกุศลที่ได้ทำไว้ ๗ วันก่อนละโลก ก็ไปเสวยสุขเป็นโลกสวรรค์

เพราะฉะนั้น พญามัจจุราชไม่เคยให้โอกาสใครสร้างบุญกุศลได้นาน แล้วก็ปิดบังไม่ให้รู้วันเวลาที่เขาจะมาเอาตัวไป ไม่บอกว่า จะมาวันอาทิตย์ จันทร์ อังคาร พุธ พฤหัส ศุกร์ หรือวันเสาร์ จะมาตอนไหนกลางวันหรือตอนกลางคืนก็ไม่บอก จะเอาตัวไปตอนอยู่ในบ้านหรือนอกบ้านก็ไม่บอก นี่เป็นอย่างนี้

เพราะฉะนั้น พอถึงวันปีใหม่ ไม่ว่า ไทย จีน ฝรั่งก็ตาม เราจะต้องเริ่มต้นปีใหม่ด้วยการสร้างบารมีกันไปเลย

อายุเพิ่มขึ้นอีก ๑ ปี สร้างบารมีกันต่อไปนะ

คุณครูไม่ใหญ่
๙ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๘

0

พรหมจรรย์ ๑๐ ประการ

“พรหมจรรย์” คือ การครองชีวิตอันประเสริฐ ประพฤติแบบพรหมไม่ได้มีความหมายเพียงการละเว้นจากเมถุนธรรมอย่างเดียว แต่มีความหมายกว้างถึง ๑๐ อย่างด้วยกัน  คือ

         ๑. การทำทาน

         ๒.ไวยยาวัจจะ

         ๓. การรักษาศีลห้า

         ๔. การแผ่เมตตาเป็นประจำทุกค่ำเช้า

         ๕. การงดเว้นเมถุนธรรม คือไม่ยินดีในกาม

         ๖. การยินดีเฉพาะในคู่ครองของตนเอง

         ๗. การเป็นผู้มีความเพียรในการเจริญสมาธิภาวนา

         ๘. การรักษาศีล ๘

         ๙. การบำเพ็ญอริยมรรคมีองค์ ๘

         ๑๐. การปฏิบัติอยู่ในไตรสิกขาได้แก่ ศีล สมาธิ ปัญญา

     

อธิบายขยายความว่า

๑.  การทำทาน  คือ การทำบุญด้วยทานวัตถุ เช่น ข้าว น้ำ ผ้า ยานพาหนะ ดอกไม้ ของหอม เครื่องลูบไล้ ที่นั่ง ที่นอน ที่อยู่อาศัย และประทีปโคมไฟ

            ๒. ไวยยาวัจจะ  คือ การขวนขวายในกิจกรรมที่เป็นบุญกุศล เช่น ปัด กวาด เช็ด ถู จัดเตรียมสถานที่ฉัน ที่ฟังธรรม ที่ปฏิบัติธรรม อำนวยความสะดวกให้พิธีกรรมอันเป็นบุญ

กุศลดำเนินไปได้

            ๓. การรักษาศีลห้า คือ เว้นจากการฆ่าคนและสัตว์ เว้นจากการลักทรัพย์ เว้นจาก

ประพฤติผิดในกาม เว้นจากพูดเท็จ และเว้นจากดื่มสุราเมรัย

            ๔. การแผ่เมตตาเป็นประจำทุกค่ำเช้า จนเป็นอัปปมัญญา คือ ใจนิ่ง ขยาย มีเมตตา

แผ่ไปกว้างขวาง เกิดความรู้สึกเป็นมิตรต่อคนและสัตว์ หมดความรู้สึกเป็นศัตรูต่อใครทั้งหมด

            ๕. การงดเว้นเมถุนธรรมไม่ร่วมประเวณี ไม่มีเพศสัมพันธ์ เว้นขาดจากความยินดีใน

กามกิจ ข้อนี้เราจะรู้จักกันกว้างขวาง

            ๖. การยินดีเฉพาะในคู่ครองของตนเองที่เรียกว่า สทารสันโดษ คือไม่นอกใจภรรยา

หรือสามีของตน นี่ก็ถือว่าเป็นพรหมจรรย์ชนิดหนึ่ง ประพฤติแบบพรหม

            ๗. การเป็นผู้มีความเพียรในการเจริญสมาธิภาวนา

            ๘. การรักษาศีล ๘

            ๙. การบำเพ็ญอริยมรรคมีองค์ ๘ คือ ดำเนินไปในหนทางสายกลาง

            ๑๐. การปฏิบัติอยู่ในไตรสิกขาได้แก่ ศีล สมาธิ ปัญญา รวมความว่า การทำตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งหมด คือการปฏิบัติอยู่ในไตรสิกขา ได้แก่ ศีล สมาธิ ปัญญา นี้จัดเป็นพรหมจรรย์ทั้งสิ้น กระทั่งการขจัดกิเลส

การประพฤติพรหมจรรย์ มีวัตถุประสงค์เพื่อทำกิเลสอาสวะให้หมดสิ้น จะได้สลัดตนพ้นจากกองทุกข์ ที่สุดแห่งพรหมจรรย์ คือประพฤติปฏิบัติ ๑๐ อย่างนี้แล้วไปถึงที่สุดก็คือ หมดกิเลส  

คุณครูไม่ใหญ่

0

พรุ่งนี้วันทอดกฐินธรรมชัย เพื่อสร้างทุกสิ่ง

การทอดกฐินธรรมชัย  ซึ่งเป็นกาลทาน ปีหนึ่งมีเพียงครั้งเดียว เรารอคอยวันนี้มา ๓๖๕ วัน เพราะฉะนั้นต้องตักตวงบุญให้เต็มที่นะลูกนะ ต้องรักษาใจให้ใสๆ

กว่าจะมีวันนี้ได้ ต้องมีการบังเกิดขึ้นของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มีพระรัตนตรัยบังเกิดขึ้น แล้วก็สืบทอดกันเรื่อยมาจนกระทั่งมาถึงวันนี้ และกว่าที่เราจะตั้งกองกฐินได้มันก็ยาก มันก็ลำบากในภาวะสิ่งแวดล้อมของโลกเป็นอย่างนี้

แต่ละบาทแต่ละสตางค์ที่เราหามาได้มันยากมันลำบาก ต้องเอาชีวิตเป็นเดิมพันกว่าจะได้มา เมื่อได้มาแล้วเราเกิดกุศลศรัทธาอยากจะมาสร้างมหาทานบารมี ให้บุญนี้เป็นเสบียงบุญติดไปทุกภพทุกชาติตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม เพราะฉะนั้นเราก็ต้องตักตวงบุญนี้ให้เต็มที่

บุญนี้จะได้มากไม่มีประมาณนั้น ฐานของใจต้องบริสุทธิ์ ต้องเกลี้ยงๆ ใสๆ ใจต้องเย็นๆ ใสในระดับที่เราเห็นความบริสุทธิ์ภายในของตัวเราได้เป็นดวงใสๆ หรือองค์พระใสๆ ถ้าเราทำอย่างนี้ได้ ทำน้อยก็จะได้บุญมาก ทำมากก็จะได้บุญเยอะๆ บุญนี้เป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จในชีวิตของเรา ตั้งแต่เราเป็นปุถุชนจนกระทั่งเป็นพระอริยเจ้า จะส่งผลให้เราไปสู่เทวโลก เป็นบันไดนำไปสู่สุคติโลกสวรรค์ และก็จะเป็นเสบียงบุญให้เราได้สร้างบารมีต่อไปในภพเบื้องหน้า

คุณครูไม่ใหญ่

0

กฐินธรรมชัย เพื่อสร้างทุกสิ่ง

การทอดกฐินนั้น มีวัตถุประสงค์ เพื่อให้พระภิกษุสงฆ์ได้รับอานิสงส์กฐินตามพระธรรมวินัย แล้วเป็นวาระที่พระจะได้เปลี่ยนผ้าใหม่ ด้วยเครื่องนุ่งห่มครองผ้าไตรจีวรที่เหมาะสม เพียงพอแก่สมณะบริโภค ท่านจะได้ไม่ต้องกังวลใจในเรื่องการแสวงหาผ้าจีวร จะได้เอาเวลามาแสวงหาหนทางพระนิพพาน ทำพระนิพพานให้แจ้ง

ส่วนบริวารกฐิน ในส่วนที่เป็นปัจจัยไทยธรรม เราก็จะได้นำมาใช้ในงานพระพุทธศาสนา เช่น เอามาบูรณปฏิสังขรณ์ศาสนสถาน สร้างมหารัตนวิหารคด รวมทั้งสร้างศาสนบุคล เพื่อสร้างคนดีที่โลกต้องการ เป็นต้น

เรากำลังอยู่ในยุคของการขยายงานพระพุทธศาสนา และการสถาปนาศาสนสถานที่สำคัญ เพื่อที่จะรองรับการมาสร้างบารมีของผู้มีบุญจากทั่วโลก ซึ่งเราก็จะต้องมาช่วยกันรับบุญทำให้เสร็จสมบูรณ์

แม้ว่าในภาวะปัจจุบันนี้ ไม่ว่าสถานการณ์บ้านเมืองหรือโลกจะแปรปรวนไปอย่างไร เรานักสร้างบารมีก็ต้องสร้างบารมีกันต่อไป

มหากาลทานในคราวนี้ เราได้ตั้งใจมาสร้างบุญใหญ่กันโดยไม่คำนึงถึงอุปสรรคอันใด อุปสรรคต่าง ๆ นานาจะสลายหายไปด้วยกระแสทานแห่งบุญที่เราได้สร้างเอาไว้

ลูกทุกคนเป็นผู้ที่ไม่ประมาท และฉลาดในการสร้างบุญ เพราะก้าวแรกของชีวิตที่เต็มเปี่ยมบริบูรณ์นั้น ต้องเริ่มจากการสร้างทานบารมี ทานบารมีเป็นรากฐานของการสร้างบารมีอย่างอื่น เป็นบันไดขั้นแรกของการพัฒนาชีวิต เพื่อก้าวไปสู่ความประเสริฐอันสูงสุด ดุจเดียวกับการเริ่มต้นสร้างทานบารมีของท่านสุเมธดาบส เพื่อปรารถนาความเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งลูกทุกคนกำลังดำเนินรอยตามพระบรมศาสดาของเราอยู่

เราได้สละทรัพย์บริจาคทานฝากฝังไว้ในพระพุทธศาสนา ทรัพย์หยาบนี้ก็จะเป็นประโยชน์อันสูงสุดต่อมวลมนุษยชาติ ได้ชื่อว่าเราได้บำเพ็ญพระโยชน์อันยิ่งใหญ่ต่อโลก ที่จะก่อให้เกิดสันติสุขที่แท้จริง เกิดทั้งประโยชน์ในปัจจุบันนี้ ประโยชน์ในอนาคต และประโยชน์อย่างยิ่ง ที่จะเป็นเหตุปัจจัยให้เราและชาวโลกได้บรรลุมรรคผลนิพพาน

ส่วนทรัพย์ละเอียด ก็จะเป็นบุญกุศลติดตามตัวเราไปทุกภพทุกชาติ เพื่อเป็นเครื่องสนับสนุนให้เราได้ประสพความสุขและความสำเร็จอันสูงสุดของชีวิตในทุกระดับ เราจะมีอุปกรณ์ในการสร้างบารมีอย่างครบครันในภพเบื้องหน้า

คุณครูไม่ใหญ่

5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2549

0

ใจหยุดสว่างแค่แวบเดียว ได้อานิสงส์ยิ่งใหญ่ไพศาล

ทำใจให้หยุดนิ่ง  ให้ใจใส ๆ หยุดประเดี๋ยวเดียวเท่านั้นแหละ ความสว่างเกิดขึ้นแค่ช่วงระยะเวลา งูแลบลิ้น ช้างพัดใบหู หรือฟ้าแลบแปบเดียว ได้บุญ ได้อานิสงส์ ยิ่งใหญ่ไพศาลนัก มากกว่าสร้างถาวรวัตถุใด ๆ

เพราะว่าหยุดกับนิ่งนี่แหละ เป็นทางไปสู่อายตนนิพพาน จะเข้าสู่เส้นทางสายกลางภายใน เส้นทางของพระอริยเจ้า เส้นทางของพระอรหันต์ พระปัจเจกพุทธเจ้า พระสัพพัญญูพุทธเจ้า ท่านเดินทางในเส้นทางสายกลางอย่างนี้แหละ

คุณครูไม่ใหญ่

๑๗ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

0

ใจหยุด ใจนิ่ง...เข้าถึงบรมสุข

พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ทรงค้นพบว่า ความสุขที่แท้จริงนั้นอยู่ในตัวเรา ไม่ต้องไปแสวงหาที่ไหน ถ้าแสวงหาผิดที่ก็ไม่พบ ถ้าแสวงหาถูกที่จึงจะพบ เมื่อพบแล้วพระองค์ก็สรุปให้ฟังว่า นตฺถิ สนฺติปรํ สุขํ  ใจหยุด ใจนิ่ง เป็นบรมสุข

คือ ใจที่ปลด ปล่อย วาง จากอารมณ์ต่าง ๆ ทั้งหมด จากความยินดียินร้าย ในรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมารมณ์ต่าง ๆ เหล่านั้น สิ่งที่เป็นภายนอก ให้หันกลับมาหยุดนิ่งอยู่ภายใน

สิ่งต่าง ๆ เหล่านั้นไม่ใช่ของจริง เป็นเพียงแค่เครื่องอาศัยชั่วคราวเท่านั้น ไม่ช้าก็จะแตกดับไป เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็เสื่อมสลายไป ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม เนื่องจากไม่ใช่ของจริง มันจึงมีสภาพอย่างนั้น

จะเป็นคน เป็นสัตว์ เป็นสิ่งของ จะเป็นอะไรก็ตาม ก็เป็นอย่างนั้นแหละ พระองค์สอนให้เราได้รู้จักว่า เมื่อมันไม่ใช่ของจริง มันมีอาการเปลี่ยนแปลงอย่างนั้น จึงไม่ควรไปยึดมั่นถือมั่นว่า นั่นเป็นของเรา นั่นเป็นตัวเรา ถ้ายึดแล้วก็ไม่ได้อะไร พลอยแต่ทำให้เกิดความทุกข์ใจ

แต่สิ่งที่เป็นของจริงนั้น

อยู่ในกลางใจเรา

ในกลางของกลางตัวเรา...

ตรงที่ใจหยุดใจนิ่งนั่นแหละ

คุณครูไม่ใหญ่

๒๘ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๓๑

0

"สัมมาอะระหัง" กลั่นใจได้

ให้มีคำภาวนา สัมมาอะระหัง ในใจ ควบคู่กันไปกับภารกิจ ภาวนาไปเรื่อย ๆ ในทุกอิริยาบถ ทุกกิจกรรม ภาวนาอย่างเป็นสุขใจ สบายใจ เพราะเรากำลังทำความดี

การภาวนา สัมมาอะระหัง สามารถทำได้ตลอดเวลา

แม้ยามโกรธ เราก็ภาวนา สัมมาอะระหัง ในใจได้ ความโกรธนั้นก็จะมลายหายไป

ความทุกข์อะไรเกิดขึ้น เราก็ภาวนาได้ ความทุกข์นั้นก็จะหายไป

แม้มีความสุขเกิดขึ้นมา เราภาวนา ก็จะเพิ่มเติมความสุขให้มากขึ้น

จะเห็นได้ว่า การภาวนา สัมมาอะระหัง ไม่ได้ขัดกับการทำมาหากินเลย เหมือนเราขับรถไปด้วย คุยไปด้วย ใช้ทั้งมือ ทั้งขา ทั้งตา ทั้งหู ทั้งปากพูดไปด้วย เรายังทำได้ การภาวนาก็เช่นเดียวกัน เป็นงานทางใจ

เพราะฉะนั้น จะทำมาหากินหรือจะทำอะไร ก็ทำไปเถอะ แต่ในขณะเดียวกัน เราก็ภาวนา สัมมาอะระหัง ไปด้วย ทำด้วยใจที่เบิกบาน มีความสุข

คุณครูไม่ใหญ่

๖ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๓๑

0

การปฏิบัติธรรมต้องใจเย็น ๆ

การปฏิบัติธรรมเพื่อให้เข้าถึงธรรมนั้น เราจะเร่งรีบ เร่งร้อนไม่ได้ เหมือนต้นไม้ เหมือนร่างกายของเราอย่างนี้แหละ มันจะค่อย ๆ เจริญเติบโตไปตามลำดับ

ทางจิตใจ เมื่อเราทำสมาธิทุกวัน ปฏิบัติธรรมทุกวัน ฝึกใจหยุด ใจนิ่ง ให้มีชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนิ่ง ชั่วโมงกลางให้มาก ๆ เหมือนนักบินมีชั่วโมงบินอย่างนั้น

เมื่อเราปฏิบัติธรรมทุกวัน สมาธิก็จะค่อย ๆ ถูกสะสมไปทีละเล็กทีละน้อย ใจของเราที่หยาบก็จะค่อย ๆ ถูกขัดเกลาให้ละเอียดไปทีละเล็กทีละน้อย สิ่งที่เป็นมลทินของใจเราที่ไม่บริสุทธิ์ก็จะถูกขัดเกลาไปทีละเล็กทีละน้อยเช่นเดียวกัน  

ในที่สุดใจก็บริสุทธิ์ขึ้น ละเอียดขึ้น แล้วสักวันหนึ่งเราก็จะสมหวัง

คุณครูไม่ใหญ่
6 มิถุนายน พ.ศ. 2536

0

ทุกภารกิจ ฝึกจิตได้

การทำสมาธิ เราสามารถทำได้ทุกอิริยาบถ ทุกภารกิจเราสามารถฝึกใจได้

ให้สังเกตดูใจตัวเราเอง สังเกตดูการกระทำ การพูด การคิด ทุกอย่างที่เราทำว่า “พอดี” แล้วหรือยัง ไม่ว่าจะกวาดบ้าน จะล้างถ้วยล้างชาม จะหั่นผัก

งานต่าง ๆ เหล่านี้ เป็นกิจกรรมส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันซึ่งเราต้องทำ ถ้าเราสามารถทำงานเหล่านี้ให้พอดีได้แล้ว เราก็สามารถฝึกใจให้พอดีได้

นั่นคือ เมื่อเราปฏิบัติธรรม เราจะรู้จักคำว่า “วางใจให้ถูกส่วน” แล้วธรรมะก็จะเกิดเป็นความสว่างขึ้นในใจ

ดูคุณยายอาจารย์เป็นตัวอย่าง ท่านทำงานหยาบได้พอดีทุกอย่าง งานละเอียดท่านจึงสามารถทำได้ดี

คุณครูไม่ใหญ่

๒๓ เมษายน พ.ศ. ๒๕๒๔

งานหยาบ หมายถึง ภารกิจหรือกิจกรรมต่าง ๆ ที่ต้องทำ

งานละเอียด หมายถึง การปฏิบัติธรรม ฝึกใจให้หยุดนิ่งภายใน

0

การปฏิบัติธรรมจำเป็นสำหรับทุกชีวิต

เราปฏิบัติธรรมเพื่อความบริสุทธิ์บริบูรณ์แห่งชีวิต ไม่ใช่เพื่อความอยากเด่น อยากดัง หรือต้องการให้ใครมายกย่องสรรเสริญ หรือปรารถนาลาภสักการะ แต่เรามุ่งปฏิบัติธรรมเพื่อทำความบริสุทธิ์ให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป

จิตยิ่งสะอาด ยิ่งบริสุทธิ์ ก็ยิ่งมีความสุขมาก มีปัญญาบริสุทธิ์เพิ่มขึ้น รู้เห็นอะไรไปตามความเป็นจริง ซึ่งจะทำให้เราดำเนินชีวิตได้ถูกต้อง สมบูรณ์ มีความสุขตลอดเส้นทางในระหว่างที่มีชีวิตอยู่ จนกระทั่งถึงวันสุดท้ายของชีวิตก็ยังมีความสุข

แม้จะอยู่บนเตียงผู้ป่วย ก็ป่วยแต่เพียงร่างกายเท่านั้น แต่จิตใจองอาจ สูงส่ง มีความสุข อยู่ในบุญกุศล อยู่ในธรรม อยู่ในพระรัตนตรัยภายในที่สุกใส สว่าง

เมื่อละโลกไปแล้วก็มีความสุขในสัมปรายภพ เข้าไปเป็นสหายแห่งเทวดา

คุณครูไม่ใหญ่

วันที่ ๑๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

0

หัวใจบรมโพธิสัตว์

บุคคลโดยทั่วไป

มักคิดถึงตนเอง...มากกว่าผู้อื่น
แต่พระบรมโพธิสัตว์จะคิดถึงคนอื่นมากกว่าตัวเอง

และถือว่า การที่คิดถึงคนอื่นนั้น ก็คือการคิดถึงตนเอง

เพราะไม่ได้มีในความรู้สึกแตกต่างเลย

เรารักตัวเองอย่างไร...ก็รักผู้อื่นอย่างนั้น

รักผู้อื่นอย่างไร...ก็รักตัวเองอย่างนั้น

ดังนั้น จึงมีความรู้สึกว่า

การทำเพื่อผู้อื่น ก็คือการทำเพื่อตัวเอง

นี่คือหัวใจของยอดนักสร้างบารมี

และพระบรมโพธิสัตว์ทั้งหลาย

คุณครูไม่ใหญ่

๓ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

0

มาปลูกเมตตาธรรมในใจกันเถอะ

เป็นคนซื่อตรง

จะปรารถนาดีกับใคร

ก็ให้ปรารถนาดีอย่างแท้จริง

อยากให้ทุกคนมีความสุขจริง ๆ

ด้วยความจริงใจ

ไม่ใช่แสร้งทำ หรือมีมายา

ไม่มีเหลี่ยมไม่มีคูกับใครทั้งสิ้น

ให้อภัย ก็ให้อภัยกันจริง ๆ

เจอหน้าเขา ก็พูดกับเขาก่อนได้

ยิ้มแย้มแจ่มใสกับเขาก่อนได้

นี่คือเมตตาธรรม

ที่เราจะต้องปลูก

เข้ามาในใจของเรา

คุณครูไม่ใหญ่

๑๑ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๓๑

0