อย่ารวยฟรี !

สั่งสมบุญเข้าไป

สร้างไปเรื่อย ๆ

ยิ่งลำเค็ญ..

ยิ่งสร้างหนักเข้าไปอีก

บางคนรวยฟรีในโลกนี้  เขาไม่รู้เลย เขารวยไปทำไม  ทรัพย์เขา...เหมือนทรัพย์ทุพลภาพ  เหมือนทรัพย์พิการ  มีเหมือน...ไม่มี  แค่ปีติยินดีสเตทเมนท์เท่านั้นว่า เรามีเท่าคนอื่น หรือมากกว่าคนอื่น หรือเรายังมีอยู่  มันก็ได้ปลื้มแค่ไม่กี่ปี

แต่ของเรานักสร้างบารมี ทำเข้าไป  ทำไปเรื่อย ๆ แล้วเราจะได้ดื่มกินปีติสุข  เมื่อใกล้จะละโลก ภาพเหล่านี้จะฉายให้เราเห็น  เรากลับดุสิตบุรีได้อย่างสบาย 

มาเกิดอีกที บุญนี่แหละจะเป็นบ่อเกิดแห่งสมบัติที่ไม่ต้องทำมาหากิน ไม่ต้องทำมาค้าขาย  ไม่ต้องลำเค็ญเหมือนชาตินี้  แต่เป็นชีวิตที่เกิดมาสร้างบารมี เพราะสมบัติมาคอยท่า  เอาอย่างนี้นะลูกนะ  เพราะฉะนั้นอย่าไปหวั่นไหว

ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิตตามติดไปดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตบรมโพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันเลยจ้ะ

คุณครูไม่ใหญ่

22 พฤษภาคม พ.ศ. 2549

0

มหาเศรษฐีคู่บุญพระพุทธศาสนา

ทำใจให้บริสุทธิ์ ผ่องใส

สั่งสมบุญกันดีกว่า

ให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา

มีพระมีเณรกี่องค์ เราก็เลี้ยงให้หมด มาร้อยองค์ เราก็เลี้ยงร้อยองค์ มาพันองค์ ก็เลี้ยงพันองค์ มาหมื่นองค์ เราก็เลี้ยงหมื่นองค์ มีเท่าไหร่เลี้ยงให้หมดเลย ก็จะเป็นทางมาแห่งบุญของเรา

ยกตัวอย่าง นางวิสาขาและท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี ในชาติก่อนๆ โน้น ก่อนจะมาเป็นเศรษฐีใหญ่อุปถัมภ์พระพุทธศาสนา ท่านก็เคยสร้างมหาทานบารมีมาก่อน เลี้ยงพระ เลี้ยงเณร มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข ๗ วันต่อเนื่อง แล้วก็ตั้งความปรารถนา ในที่สุดท่านก็สมหวัง

คุณครูไม่ใหญ่

23 พฤษภาคม พ.ศ. 2542

0

อานิสงส์แห่งบุญ

                   

                  ทำบุญสงเคราะห์โลก อานิสงส์น้อยกว่าการทำบุญในแหล่งเนื้อนาบุญ แต่เราก็ต้องทำควบคู่กันทั้งสองอย่าง

                  แต่ถ้าถามว่า อย่างไหนได้มากกว่า?ก็ต้องในแหล่งเนื้อนาบุญ

                  แต่ถามว่า ควรทำสิ่งใด? ก็ต้องทำทั้งสองอย่าง

                “บุญ” จะช่วยให้เรามีรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติเป็นอุปกรณ์สร้างบารมีต่อไปในภพเบื้องหน้า   

                  เรายังต้องเวียนว่ายตายเกิดกันอีก โดยเฉพาะเรามีมโนปณิธานที่จะไปสู่ที่สุดแห่งธรรม ซึ่งการที่จะไปอยู่ตรงนั้นได้ต้องมีบุญบารมีมาก

                  บารมี ๑๐ ทัศ หรือ ๓๐ ทัศ จะได้มาก็ต้องสร้างเอง ทำแทนกันไม่ได้ บุญหล่นทับไม่มี  และต้องทำตอนมีกายมนุษย์ เพราะกายมนุษย์เท่านั้นที่สร้างบารมีได้เต็มที่

                  ตอนนี้เรามาเกิดเป็นมนุษย์แล้ว แต่อุปกรณ์การสร้างบารมีของเรายังไม่พร้อม ให้เราสังเกตว่า ปัจจุบันครอบครัวของเราเป็นอย่างไร สิ่งแวดล้อมเป็นอย่างไร สมัครพรรคพวกพี่น้องเพื่อนฝูงเป็นอย่างไร เราขาดตกบกพร่องอะไร

                 รูปสมบัติของเราในชาตินี้ ไม่เฉพาะแต่ความงาม  แต่หมายถึงความแข็งแรงด้วย ยังพร่องกันอยู่ เราจะต้องเติมเต็มสิ่งเหล่านี้ให้สมบูรณ์

                 ทรัพย์สมบัติก็เช่นเดียวกัน มีเนื้อนาบุญ มีศรัทธา แต่ขาดโภคทรัพย์สมบัติ ความตั้งใจของเราก็จะไม่สมหวัง เพราะฉะนั้น การมีโภคทรัพย์สมบัติ จึงมีความจำเป็นกับเรามาก ที่จะทำให้เราสร้างบารมีอย่างสะดวกสบาย อย่างง่ายดาย

             คุณสมบัติ คือ ดวงปัญญาที่จะเข้าใจชีวิตทั้งทางโลกและทางธรรม เข้าใจในศาสตร์ทุกศาสตร์

                 ดังนั้นบุญทุกบุญจึงต้องสั่งสมกันไปให้มากๆ เราก็จะได้ถึงพร้อมด้วยรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุขและวิชชาธรรมกาย เป็นต้น

คุณครูไม่ใหญ่

๑๕ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๐

15

อันตรายของความตระหนี่

กิเลสอาสวะสอนให้เราตระหนี่ เขาพยายามกันสมบัติเรา ด้วยการทำให้เราเกิดความรู้สึกหวงแหนในทรัพย์ วิตกกังวลเกี่ยวกับเรื่องความปลอดภัยในชีวิต หรือทำให้เราเกิดความรู้สึกว่า ถ้าเรามีน้อยกว่าเขา ก็จะไม่ปลื้มใจ จะทำให้ฐานะทางสังคมนั้นเปลี่ยนแปลงไป ทำให้เราวิตกกังวลไปต่าง ๆ มากมาย

ถ้าหากเราเชื่อตามกิเลสที่คอยบังคับอยู่ในใจ ก็เท่ากับยอมให้เขาเอาผังจนถาวรที่ดำมืดยาวเหยียดมาใส่ไว้ติดอยู่ในกลางกาย เหมือนไฟฟ้าที่สว่างตามเสาไฟฟ้าข้างทาง เวลาเขาดับสวิตช์ไฟทีเดียว ก็จะดับเป็นร้อยเป็นพันเสา มันก็มืดตลอดทางเลย  นั่นหมายถึงว่า  ชีวิตเราจะอยู่ด้วยความมืดเป็นร้อยชาติพันชาติหรือเกินไปกว่านั้น

ชีวิตที่อยู่ในความมืด อยู่ในความยากจน เป็นชีวิตที่เสี่ยงต่ออบายภูมิ เพราะสิ่งแวดล้อมจะอำนวยความสะดวกให้เราได้สร้างแต่บาปอกุศลที่จะนำไปสู่มหานรกได้ง่าย ซึ่งมันอันตราย

คุณครูไม่ใหญ่

๓  พฤศจิกายน  พ.ศ. ๒๕๔๕

12

ที่สุดแห่งสมบัติ ๓

 

มหาทานบารมีที่เรานำปัจจัย ๔ มาฝากฝังไว้ในพระพุทธศาสนา

จะไปเป็นสมบัติใหญ่ติดตามตัวเราไปทุกภพทุกชาติ

ทำให้เราสร้างบารมีได้สะดวกสบายง่ายดายกว่าชาตินี้

พอลงมาเกิดก็เป็นอุปกรณ์ในการสร้างบารมีของเรายิ่ง ๆ ขึ้นไป

ถ้ามีบารมีมากเราจะได้ที่สุดแห่งสมบัติทั้ง ๓ คือ

ที่สุดแห่งรูปสมบัติก็ได้...กายมหาบุรุษ

ที่สุดแห่งทรัพย์สมบัติก็ได้...สมบัติจักรพรรดิ

ที่สุดแห่งคุณสมบัติก็ได้...วิชชา

วิชชา ๓ วิชชา ๘ อภิญญา ๖ วิโมกข์ ๘ ปฏิสัมภิทาญาณ ๔ วิชชาธรรมกาย

ที่สุดจะไปรวมประชุมกันอยู่ตรงนั้น

แต่ถ้าหากบารมียังอ่อน ๆ อยู่

ก็ได้ลดหย่อนกันลงมา

คุณครูไม่ใหญ่

อาทิตย์  ๖  ตุลาคม  พ.ศ. ๒๕๔๕ 

12

ชิงช่วงสร้างบารมี

ชิงช่วงสร้างบารมี

“ความมืดในโลก

มีไม่เกิน ๑๒ ชั่วโมง

พอถึงชั่วโมงที่ ๑๓

ก็สว่างแล้ว”

เช่นเดียวกัน ความมืดในชีวิต หรือความมืดในเศรษฐกิจที่ตกต่ำ ก็อยู่กับเราได้ไม่นาน ไม่ช้าก็จะจากไป เราควรชิงช่วงเวลาในสถานการณ์เช่นนี้สร้างบารมีให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป  เพราะเป็นสถานการณ์ที่วัดกำลังใจในการสร้างบารมีของเรา

            ยอดนักสร้างบารมีทั้งหลายในกาลก่อน ที่ประสบความสำเร็จในชีวิตได้ ก็เพราะเขาชิงช่วงสร้างบารมีในยุคทุพภิกขภัย ยุคข้าวยากหมากแพง หรือช่วงที่เกิดกลียุคต่าง ๆ เพราะกระแสบุญจะส่งผลแรงในช่วงนั้น เนื่องจากเป็นสิ่งที่ทำได้ยาก  ดังนั้นผู้ที่ทำได้ ต้องมีกำลังใจอันสูงส่ง เมื่อสามารถทำได้แล้ว  ก็จะเกิดมหาปีติ ส่งผลให้กระแสธารแห่งบุญที่สอดละเอียดซ้อนลงมาในกลางกายมีกำลังแรงมากกว่าปกติ จนสามารถพลิกผันชีวิตของเขาให้ประสบความสำเร็จยิ่งกว่าใคร ๆ ทั้งหมด

            ดังนั้น อย่าหวั่นไหวต่อสภาพเศรษฐกิจที่ตกต่ำ ซึ่งเป็นเรื่องปกติธรรมดาของเศรษฐกิจที่มีขึ้นมีลงอย่างนี้เรื่อยมา เพราะเรายังไม่ชนะเขา ยังมีการต่อสู้กันอยู่ระหว่างธรรมะกับอธรรม  ขอให้ลูก ๆ ทุกคน ถือโอกาสนี้เป็นโอกาสทองของยอดนักสร้างบารมี ที่จะชิงช่วงเศรษฐกิจตกต่ำเช่นนี้สร้างบารมีอย่างยิ่งยวด เพื่อบุญในครั้งนี้จะส่งผลให้เราประสบความสำเร็จในชีวิต เช่นเดียวกับยอดนักสร้างบารมีทั้งหลายในกาลก่อน

คุณครูไม่ใหญ่

4 มกราคม พ.ศ. 2541

11