ใจหยุดสว่างแค่แวบเดียว ได้อานิสงส์ยิ่งใหญ่ไพศาล

ทำใจให้หยุดนิ่ง  ให้ใจใส ๆ หยุดประเดี๋ยวเดียวเท่านั้นแหละ ความสว่างเกิดขึ้นแค่ช่วงระยะเวลา งูแลบลิ้น ช้างพัดใบหู หรือฟ้าแลบแปบเดียว ได้บุญ ได้อานิสงส์ ยิ่งใหญ่ไพศาลนัก มากกว่าสร้างถาวรวัตถุใด ๆ

เพราะว่าหยุดกับนิ่งนี่แหละ เป็นทางไปสู่อายตนนิพพาน จะเข้าสู่เส้นทางสายกลางภายใน เส้นทางของพระอริยเจ้า เส้นทางของพระอรหันต์ พระปัจเจกพุทธเจ้า พระสัพพัญญูพุทธเจ้า ท่านเดินทางในเส้นทางสายกลางอย่างนี้แหละ

คุณครูไม่ใหญ่

๑๗ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

0

ใจหยุด ใจนิ่ง...เข้าถึงบรมสุข

พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ทรงค้นพบว่า ความสุขที่แท้จริงนั้นอยู่ในตัวเรา ไม่ต้องไปแสวงหาที่ไหน ถ้าแสวงหาผิดที่ก็ไม่พบ ถ้าแสวงหาถูกที่จึงจะพบ เมื่อพบแล้วพระองค์ก็สรุปให้ฟังว่า นตฺถิ สนฺติปรํ สุขํ  ใจหยุด ใจนิ่ง เป็นบรมสุข

คือ ใจที่ปลด ปล่อย วาง จากอารมณ์ต่าง ๆ ทั้งหมด จากความยินดียินร้าย ในรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมารมณ์ต่าง ๆ เหล่านั้น สิ่งที่เป็นภายนอก ให้หันกลับมาหยุดนิ่งอยู่ภายใน

สิ่งต่าง ๆ เหล่านั้นไม่ใช่ของจริง เป็นเพียงแค่เครื่องอาศัยชั่วคราวเท่านั้น ไม่ช้าก็จะแตกดับไป เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็เสื่อมสลายไป ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม เนื่องจากไม่ใช่ของจริง มันจึงมีสภาพอย่างนั้น

จะเป็นคน เป็นสัตว์ เป็นสิ่งของ จะเป็นอะไรก็ตาม ก็เป็นอย่างนั้นแหละ พระองค์สอนให้เราได้รู้จักว่า เมื่อมันไม่ใช่ของจริง มันมีอาการเปลี่ยนแปลงอย่างนั้น จึงไม่ควรไปยึดมั่นถือมั่นว่า นั่นเป็นของเรา นั่นเป็นตัวเรา ถ้ายึดแล้วก็ไม่ได้อะไร พลอยแต่ทำให้เกิดความทุกข์ใจ

แต่สิ่งที่เป็นของจริงนั้น

อยู่ในกลางใจเรา

ในกลางของกลางตัวเรา...

ตรงที่ใจหยุดใจนิ่งนั่นแหละ

คุณครูไม่ใหญ่

๒๘ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๓๑

0

"สัมมาอะระหัง" กลั่นใจได้

ให้มีคำภาวนา สัมมาอะระหัง ในใจ ควบคู่กันไปกับภารกิจ ภาวนาไปเรื่อย ๆ ในทุกอิริยาบถ ทุกกิจกรรม ภาวนาอย่างเป็นสุขใจ สบายใจ เพราะเรากำลังทำความดี

การภาวนา สัมมาอะระหัง สามารถทำได้ตลอดเวลา

แม้ยามโกรธ เราก็ภาวนา สัมมาอะระหัง ในใจได้ ความโกรธนั้นก็จะมลายหายไป

ความทุกข์อะไรเกิดขึ้น เราก็ภาวนาได้ ความทุกข์นั้นก็จะหายไป

แม้มีความสุขเกิดขึ้นมา เราภาวนา ก็จะเพิ่มเติมความสุขให้มากขึ้น

จะเห็นได้ว่า การภาวนา สัมมาอะระหัง ไม่ได้ขัดกับการทำมาหากินเลย เหมือนเราขับรถไปด้วย คุยไปด้วย ใช้ทั้งมือ ทั้งขา ทั้งตา ทั้งหู ทั้งปากพูดไปด้วย เรายังทำได้ การภาวนาก็เช่นเดียวกัน เป็นงานทางใจ

เพราะฉะนั้น จะทำมาหากินหรือจะทำอะไร ก็ทำไปเถอะ แต่ในขณะเดียวกัน เราก็ภาวนา สัมมาอะระหัง ไปด้วย ทำด้วยใจที่เบิกบาน มีความสุข

คุณครูไม่ใหญ่

๖ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๓๑

0

การปฏิบัติธรรมต้องใจเย็น ๆ

การปฏิบัติธรรมเพื่อให้เข้าถึงธรรมนั้น เราจะเร่งรีบ เร่งร้อนไม่ได้ เหมือนต้นไม้ เหมือนร่างกายของเราอย่างนี้แหละ มันจะค่อย ๆ เจริญเติบโตไปตามลำดับ

ทางจิตใจ เมื่อเราทำสมาธิทุกวัน ปฏิบัติธรรมทุกวัน ฝึกใจหยุด ใจนิ่ง ให้มีชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนิ่ง ชั่วโมงกลางให้มาก ๆ เหมือนนักบินมีชั่วโมงบินอย่างนั้น

เมื่อเราปฏิบัติธรรมทุกวัน สมาธิก็จะค่อย ๆ ถูกสะสมไปทีละเล็กทีละน้อย ใจของเราที่หยาบก็จะค่อย ๆ ถูกขัดเกลาให้ละเอียดไปทีละเล็กทีละน้อย สิ่งที่เป็นมลทินของใจเราที่ไม่บริสุทธิ์ก็จะถูกขัดเกลาไปทีละเล็กทีละน้อยเช่นเดียวกัน  

ในที่สุดใจก็บริสุทธิ์ขึ้น ละเอียดขึ้น แล้วสักวันหนึ่งเราก็จะสมหวัง

คุณครูไม่ใหญ่
6 มิถุนายน พ.ศ. 2536

0

ทุกภารกิจ ฝึกจิตได้

การทำสมาธิ เราสามารถทำได้ทุกอิริยาบถ ทุกภารกิจเราสามารถฝึกใจได้

ให้สังเกตดูใจตัวเราเอง สังเกตดูการกระทำ การพูด การคิด ทุกอย่างที่เราทำว่า “พอดี” แล้วหรือยัง ไม่ว่าจะกวาดบ้าน จะล้างถ้วยล้างชาม จะหั่นผัก

งานต่าง ๆ เหล่านี้ เป็นกิจกรรมส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันซึ่งเราต้องทำ ถ้าเราสามารถทำงานเหล่านี้ให้พอดีได้แล้ว เราก็สามารถฝึกใจให้พอดีได้

นั่นคือ เมื่อเราปฏิบัติธรรม เราจะรู้จักคำว่า “วางใจให้ถูกส่วน” แล้วธรรมะก็จะเกิดเป็นความสว่างขึ้นในใจ

ดูคุณยายอาจารย์เป็นตัวอย่าง ท่านทำงานหยาบได้พอดีทุกอย่าง งานละเอียดท่านจึงสามารถทำได้ดี

คุณครูไม่ใหญ่

๒๓ เมษายน พ.ศ. ๒๕๒๔

งานหยาบ หมายถึง ภารกิจหรือกิจกรรมต่าง ๆ ที่ต้องทำ

งานละเอียด หมายถึง การปฏิบัติธรรม ฝึกใจให้หยุดนิ่งภายใน

0

การปฏิบัติธรรมจำเป็นสำหรับทุกชีวิต

เราปฏิบัติธรรมเพื่อความบริสุทธิ์บริบูรณ์แห่งชีวิต ไม่ใช่เพื่อความอยากเด่น อยากดัง หรือต้องการให้ใครมายกย่องสรรเสริญ หรือปรารถนาลาภสักการะ แต่เรามุ่งปฏิบัติธรรมเพื่อทำความบริสุทธิ์ให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป

จิตยิ่งสะอาด ยิ่งบริสุทธิ์ ก็ยิ่งมีความสุขมาก มีปัญญาบริสุทธิ์เพิ่มขึ้น รู้เห็นอะไรไปตามความเป็นจริง ซึ่งจะทำให้เราดำเนินชีวิตได้ถูกต้อง สมบูรณ์ มีความสุขตลอดเส้นทางในระหว่างที่มีชีวิตอยู่ จนกระทั่งถึงวันสุดท้ายของชีวิตก็ยังมีความสุข

แม้จะอยู่บนเตียงผู้ป่วย ก็ป่วยแต่เพียงร่างกายเท่านั้น แต่จิตใจองอาจ สูงส่ง มีความสุข อยู่ในบุญกุศล อยู่ในธรรม อยู่ในพระรัตนตรัยภายในที่สุกใส สว่าง

เมื่อละโลกไปแล้วก็มีความสุขในสัมปรายภพ เข้าไปเป็นสหายแห่งเทวดา

คุณครูไม่ใหญ่

วันที่ ๑๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

0

หัวใจบรมโพธิสัตว์

บุคคลโดยทั่วไป

มักคิดถึงตนเอง...มากกว่าผู้อื่น
แต่พระบรมโพธิสัตว์จะคิดถึงคนอื่นมากกว่าตัวเอง

และถือว่า การที่คิดถึงคนอื่นนั้น ก็คือการคิดถึงตนเอง

เพราะไม่ได้มีในความรู้สึกแตกต่างเลย

เรารักตัวเองอย่างไร...ก็รักผู้อื่นอย่างนั้น

รักผู้อื่นอย่างไร...ก็รักตัวเองอย่างนั้น

ดังนั้น จึงมีความรู้สึกว่า

การทำเพื่อผู้อื่น ก็คือการทำเพื่อตัวเอง

นี่คือหัวใจของยอดนักสร้างบารมี

และพระบรมโพธิสัตว์ทั้งหลาย

คุณครูไม่ใหญ่

๓ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

0

มาปลูกเมตตาธรรมในใจกันเถอะ

เป็นคนซื่อตรง

จะปรารถนาดีกับใคร

ก็ให้ปรารถนาดีอย่างแท้จริง

อยากให้ทุกคนมีความสุขจริง ๆ

ด้วยความจริงใจ

ไม่ใช่แสร้งทำ หรือมีมายา

ไม่มีเหลี่ยมไม่มีคูกับใครทั้งสิ้น

ให้อภัย ก็ให้อภัยกันจริง ๆ

เจอหน้าเขา ก็พูดกับเขาก่อนได้

ยิ้มแย้มแจ่มใสกับเขาก่อนได้

นี่คือเมตตาธรรม

ที่เราจะต้องปลูก

เข้ามาในใจของเรา

คุณครูไม่ใหญ่

๑๑ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๓๑

0

ยกใจให้สูง

ยกใจของเราให้สูง

ยิ่งยกใจให้สูงมากเท่าไร

ก็จะยิ่งมองเห็นอะไรได้กว้างขวางขึ้น

ความรู้สึกแบ่งเขา แบ่งเรา ก็จะหมดสิ้นไป

เพราะใจไม่ค่อยสูง

ถึงได้แบ่งเป็น

นั่นพวกเรา...นั่นไม่ใช่พวกเรา

ก็เลยทำให้เกิด…

ความคิด เบียดเบียนกัน

คำพูด เบียดเบียนกัน

การกระทำ เบียดเบียนกัน

รบราฆ่าฟันกัน

เพราะฉะนั้นจำเป็นอย่างเร่งด่วน

ที่จะต้องยกใจให้สูงขึ้น

คุณครูไม่ใหญ่

๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๗

0

การแผ่เมตตาทำให้ใจเราเป็นสุข

การแผ่เมตตาทำให้ใจเราเป็นสุข

แผ่กระแสแห่งความปรารถนาดีของเรา

ไปยังสรรพสัตว์ทั้งหลายที่ไม่มีประมาณ

ให้สรรพสัตว์ทั้งหลายอยู่เย็นเป็นสุข

พ้นจากทุกข์โศกโรคภัยพิบัติต่าง ๆ

ใครที่เคยทำให้เรา

ขุ่นข้องหมองใจ ขุ่นมัว

เราก็ให้อภัยเขา ไม่โกรธตอบ

ไม่ผูกโกรธ ไม่ผูกพยาบาท

การผูกโกรธ ผูกพยาบาท

เป็นเหตุให้ใจเราเศร้าหมอง

ขุ่นมัว เป็นทุกข์

หลับก็ไม่เป็นสุข

ตื่นก็ไม่เป็นสุข

เหมือนคนป่วยอย่างนั้น

คุณครูไม่ใหญ่

๑๑ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๓๑

2

ความสุขแท้จริง...อยู่ในตัว

ใจของเราเตลิดเปิดเปิง

จากฐานที่ ๗ มายาวนานแล้ว

ที่เราเคยได้ยินคำว่า "ใจแตก"

มันแตกจากตรงนี้แหละ

ไปติดในเรื่องราวต่าง ๆ เยอะแยะ

ตั้งแต่เราเติบโตเจริญวัยเรื่อยมากระทั่งถึงวันนี้

เราจึงไม่เคยพบความสุขสักทีหนึ่ง

เพราะความสุขมีที่เดียว

อยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ตรงนี้

ดังนั้นเราก็ต้องนำใจ

กลับมาสู่ที่ตั้งดั้งเดิม

เป็นตำแหน่งที่ถูกต้องและดีงาม

ที่จะทำให้เรามีความสุขมาก ๆ

และสมหวังในชีวิต

คุณครูไม่ใหญ่

24 มกราคม พ.ศ. 2553

0

เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป

#พิมพ์พระของขวัญรุ่นบรรลุธรรม

ตลอดเวลาตั้งแต่เกิดมาจนกระทั่งบัดนี้ ร่างกายเราค่อย ๆ เสื่อมลงไปตามลำดับ แล้วไม่ช้าเราก็จะต้องทอดทิ้งร่างกายนี้ไป ร่างกายที่ทอดทิ้งแล้ว เป็นประดุจท่อนไม้ที่เขาทิ้งไว้ในป่า ไม่ช้าก็จะผุพัง แยกสลายไปตามกฎของธรรมชาติ เพราะฉะนั้น สิ่งนี้ ขณะที่อยู่กับตัวของเราเอง ยังไม่ใช่ของจริง เป็นแค่เครื่องอาศัยชั่วคราว สิ่งอื่น ๆ นอกจากนี้ก็จะเช่นเดียวกัน ไม่ว่าจะเป็นเครื่องนุ่งห่ม เครื่องประดับ ที่อยู่อาศัย จะเป็นหมู่ญาติ หรือจะเป็นใครก็ตาม ไม่ช้าก็จะต้องแตกสลายไปเช่นเดียวกัน 

เกิดขึ้น 
ตั้งอยู่
แล้วก็เสื่อมสลาย...  

คุณครูไม่ใหญ่

๒๘ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๓

0

ทางพ้นทุกข์..อยู่ในตัวเรา

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงค้นพบว่า การเกิดในวัฏฏะมีภัยมาก การไปสู่อบายไม่ดีเลย จะหลุดพ้นได้ ต้องเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว ถึงที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริง

เพราะว่าไปถึงพระรัตนตรัยในตัวแล้ว จะเปลี่ยนเราจากผู้ไม่รู้ มาเป็นผู้รู้ สิ่งที่เป็นความลับของชีวิตก็ถูกเปิดเผย ทำให้เราได้เข้าใจอะไรได้แจ่มแจ้งขึ้น

มองเห็นกิเลสอาสวะ ซึ่งเป็นสาเหตุแห่งความทุกข์ เห็นได้ด้วยพระรัตนตรัยในตัว ซึ่งท่านมีธรรมจักขุและญาณทัสนะ เมื่อใจหลุดออกมาจากนิวรณ์ธรรม และความมืดที่มาห่อหุ้มดวงจิตจะเห็นอะไรไปตามความเป็นจริง ไม่มีผิดมีเพี้ยนเลย รู้อะไรก็รู้ไปตามความเป็นจริง เมื่อถึงพระรัตนตรัยอย่างนี้เห็นกิเลสแล้ว ก็เห็นวิธีที่จะหลุดพ้นจากกิเลส จากอาสวะ

คุณครูไม่ใหญ่

๒๐ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๖

0

รู้แล้ว!! ทำไมวัดพระธรรมกายจึงสร้างวัดใหญ่ คิดงานใหญ่ๆ ?

พุทธบริษัท 4 ร่วมสวดธัมมจักกัปปวัตตนสูตร 4 ล้านจบ

ทำไมหลวงพ่อคิดงานใหญ่

เพราะมีความปรารถนาใหญ่

ที่จะนำพาชาวโลกทั้งมวล

ให้เข้าถึงพระธรรมกาย

หลวงพ่อว่า เราเกิดมาทั้งที

เราควรคิดอะไรใหญ่ๆ

เพราะคิดเล็ก คิดปานกลาง คิดใหญ่

ก็ต้องตายเหมือนกัน

การคิดใหญ่ๆ หลวงพ่อดูพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ เป็นต้นแบบ

มันทำให้หัวใจเราใหญ่ กำลังใจเราใหญ่

เราจะไม่รู้สึกเหนื่อย ไม่รู้สึกกังวล และไม่กลัวอะไรทั้งสิ้น

คิดแต่ว่า ทำอย่างไร เราจึงจะทำงานสำเร็จ

เมื่อเราจะทำความดี

จะไปหงอยเหงาเศร้าสร้อยทำไมจริงไหม

คุณครูไม่ใหญ่

1