พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ทรงค้นพบว่า ความสุขที่แท้จริงนั้นอยู่ในตัวเรา ไม่ต้องไปแสวงหาที่ไหน ถ้าแสวงหาผิดที่ก็ไม่พบ ถ้าแสวงหาถูกที่จึงจะพบ เมื่อพบแล้วพระองค์ก็สรุปให้ฟังว่า นตฺถิ สนฺติปรํ สุขํ ใจหยุด ใจนิ่ง เป็นบรมสุข
คือ ใจที่ปลด ปล่อย วาง จากอารมณ์ต่าง ๆ ทั้งหมด จากความยินดียินร้าย ในรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมารมณ์ต่าง ๆ เหล่านั้น สิ่งที่เป็นภายนอก ให้หันกลับมาหยุดนิ่งอยู่ภายใน
สิ่งต่าง ๆ เหล่านั้นไม่ใช่ของจริง เป็นเพียงแค่เครื่องอาศัยชั่วคราวเท่านั้น ไม่ช้าก็จะแตกดับไป เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็เสื่อมสลายไป ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม เนื่องจากไม่ใช่ของจริง มันจึงมีสภาพอย่างนั้น
จะเป็นคน เป็นสัตว์ เป็นสิ่งของ จะเป็นอะไรก็ตาม ก็เป็นอย่างนั้นแหละ พระองค์สอนให้เราได้รู้จักว่า เมื่อมันไม่ใช่ของจริง มันมีอาการเปลี่ยนแปลงอย่างนั้น จึงไม่ควรไปยึดมั่นถือมั่นว่า นั่นเป็นของเรา นั่นเป็นตัวเรา ถ้ายึดแล้วก็ไม่ได้อะไร พลอยแต่ทำให้เกิดความทุกข์ใจ
แต่สิ่งที่เป็นของจริงนั้น
อยู่ในกลางใจเรา
ในกลางของกลางตัวเรา...
ตรงที่ใจหยุดใจนิ่งนั่นแหละ
คุณครูไม่ใหญ่
๒๘ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๓๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น