บุคคลโดยทั่วไป
มักคิดถึงตนเอง...มากกว่าผู้อื่น
แต่พระบรมโพธิสัตว์จะคิดถึงคนอื่นมากกว่าตัวเอง
แต่พระบรมโพธิสัตว์จะคิดถึงคนอื่นมากกว่าตัวเอง
และถือว่า การที่คิดถึงคนอื่นนั้น ก็คือการคิดถึงตนเอง
เพราะไม่ได้มีในความรู้สึกแตกต่างเลย
เรารักตัวเองอย่างไร...ก็รักผู้อื่นอย่างนั้น
รักผู้อื่นอย่างไร...ก็รักตัวเองอย่างนั้น
ดังนั้น จึงมีความรู้สึกว่า
การทำเพื่อผู้อื่น ก็คือการทำเพื่อตัวเอง
นี่คือหัวใจของยอดนักสร้างบารมี
และพระบรมโพธิสัตว์ทั้งหลาย
คุณครูไม่ใหญ่
๓ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๔๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น