คำไม่เล็กของคุณครูไม่ใหญ่ 1
เดี๋ยวก็วัน เดี๋ยวก็คืน
เดี๋ยวก็จะหมดเวลาของชีวิตกันแล้ว
เพราะฉะนั้นทุกอนุวินาที
ต้องให้เป็นประโยชน์ต่อการสร้างบารมี
๑ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๕
---------------------------
เป็นเรื่องปกติของโลกใบนี้
ที่มีลาภ เสื่อมลาภ มียศ เสื่อมยศ
มีสรรเสริญ มีนินทา มีสุข มีทุกข์
ทุกอย่างมีขึ้น มีลง ไม่คงที่ เป็นเรื่องธรรมดา
ถ้าเราสั่งสมบุญ ใจเราตั้งมั่นอยู่ในบุญ
ตรึกระลึกถึงบุญไปเรื่อยๆ
เราก็จะอยู่เหนือสถานการณ์นั้นได้
เหมือนมรสุมที่พัดผ่านมา
ถ้าเรายกตัวยกใจให้สูงกว่ามรสุม
มันก็เพียงผ่านมา แค่กระทบแต่ไม่กระเทือน
จนเกิดความเสียหายแก่ชีวิตของเรา
ใจที่ตรึกระลึกนึกถึงบุญก็จะเป็นเช่นนั้น
๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๒
---------------------------
การสร้างบารมีบางครั้งเราก็ต้องอดทน
ต้องเหนื่อยยากลำบาก
เพราะถ้าเราไม่เหนื่อยยากลำบาก
เราจะได้บารมีมาจากไหน
๒ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๑
---------------------------
ใจของเรา ความคิดเข้ามาได้ทีละอย่าง
ถ้าคิดดี ชั่วกับไม่ดีไม่ชั่ว ก็ไม่เข้า
ถ้าคิดชั่ว ดีกับไม่ดีไม่ชั่ว ก็ไม่เข้า
ถ้าหากเฉยๆ เป็นกลางๆ ชั่วกับดี ก็ไม่เข้า
๑๙ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
---------------------------
เรามีเป้าหมายทำพระนิพพานให้แจ้ง
ในใจจะต้องให้มีแต่กุศลธรรมอย่างเดียวเท่านั้น
ถ้าหากเราคิดแต่เรื่องดีๆ
ก็ไม่มีเวลาว่างที่จะไปคิดถึงเรื่องที่ไม่ดี
๑๙ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
---------------------------
ต้องคิดพูดทำแต่เรื่องดีๆ เข้าไว้
ชีวิตจึงจะมีกำไร
๑๙ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
---------------------------
กำไรหรือขาดทุนชีวิต
ผู้รู้เขาวัดกันที่ใครได้สั่งสมบุญกุศลเอาไว้
ด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ
ทุกวันทุกคืนทุกเวลา
ผู้นั้นได้ชื่อว่า “มีกำไรชีวิต”
หากใครสั่งสมบาปอกุศล ถือว่า “ขาดทุนชีวิต”
นี่คือมาตรฐานของท่านผู้รู้
บัณฑิต นักปราชญ์ทั้งหลาย
๑๒ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
---------------------------
สิ่งใดที่ยังกุศลธรรมให้บังเกิดขึ้น
ด้วยกาย วาจา ใจ
สิ่งนั้นคือ “กำไรชีวิต”
สิ่งใดที่ยังอกุศลธรรมให้บังเกิดขึ้น
ด้วยกาย วาจา ใจ
สิ่งนั้นคือ “ขาดทุนชีวิต”
๑๒ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
---------------------------
เวลาที่เราเหลืออยู่อย่างจำกัดนี้
ทำอย่างไรให้ได้กำไรชีวิตมากที่สุด
ก็ต้องสั่งสมบารมี ๑๐ ทัศ
สั่งสมกุศลกรรมบถ ๑๐ ประการ
หรือจำง่ายๆ ย่อๆ ก็คือ ทาน ศีล ภาวนา
ถ้าง่ายกว่านี้เข้าไปอีกก็คือ
ทำพระในตัวให้บังเกิดขึ้น
กระทั่งเห็นท่านชัดใสแจ่ม
ทั้งหลับตา ลืมตา นั่ง นอน ยืน เดิน
หกคะเมนตีลังกาก็เห็นพระติดแน่นอยู่กลางกาย
อย่างนี้จึงจะได้กำไรชีวิต
๑๒ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
---------------------------
เวลาที่เราสูญเสียไป
สิ่งที่ได้กลับคืน
ต้องเป็นกำไรชีวิต
กำไรชีวิต เขาวัดตรงที่บุญกุศล
ที่เกิดขึ้นในแต่ละวัน
ทั้งทาน ศีล ภาวนา เป็นต้น
อย่างนี้จึงเรียกว่า ได้กำไรชีวิต
๑๙ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
---------------------------
“อย่าเบื่อหน่ายในการสร้างบารมี”
อย่าให้มีประโยคนี้อยู่ในใจ
๒๘ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๘
---------------------------
อุปนิสัยที่ดีงาม ๔ ประการ
ที่เกื้อกูลต่อการสร้างบารมี
รักบุญ รักธรรมะ
ไม่พูดคำหยาบ
มีความสุขในการเป็นผู้ให้มากกว่าเป็นผู้รับ
คบหาบัณฑิตนักปราชญ์
๒๑ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๖
---------------------------
เวลาทำงานเป็นทีม
อย่าทะเลาะกัน
ช่วยประคับประคอง
ถนอมน้ำใจกัน
๓ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๘
---------------------------
ถ้าเราไม่สร้างบารมีให้เต็มที่
เราก็ต้องไปซ่อมบารมี
ถ้าเราไม่เหน็ดเหนื่อยทุ่มเทสร้างบารมี
แล้วเราจะได้บารมีมาจากไหน
๒๓ เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๓
สาธุ
ตอบลบ