อย่าเบื่อหน่ายในการสร้างบุญ
อย่าเกียจคร้านในการทำความเพียร
อย่าประมาทชะล่าใจว่า เราทำบุญมาเยอะแล้ว ขอพักก่อน แล้วค่อยไปทำบุญต่อไปในบุญข้างหน้า เพราะมีความคิดว่า จะทำทุก ๆ บุญเท่าที่ปัจจัยจะอำนวย ดังนั้นก็คอย project หน้า ถ้ามีบุญก็จะทำ
อย่างนี้ถือว่าประมาท เพราะวันพรุ่งนี้จะมีสำหรับเราหรือไม่ ยังไม่ทราบ เพราะมีตัวอย่างมากมายที่เกิดขึ้นกับมนุษย์ในโลก โดยเฉพาะเพื่อนสหธรรมิกที่ได้จากพวกเราไปในวัยที่เราคาดไม่ถึง พบเห็นกันอยู่หลัด ๆ ก็มาพลัดพรากกันไป เพราะฉะนั้นทุกบุญที่เกิดขึ้นทำไว้เถิด
สิ่งที่เราทำนั่นแหละ
คือของๆ เราอย่างแท้จริง
สิ่งที่เรายังไม่ได้ทำ ก็ยังไม่ใช่ของเรา
การชิงช่วงช่วงชิงเกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา
เราอาจจะถูกช่วงชิงไปทำอย่างอื่นให้หมดสิ้นไปก็ได้
หรือ...เราอาจตายก่อนก็ได้
เพราะฉะนั้น...อย่าประมาท
คุณครูไม่ใหญ่
๖ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๕
สาธุเจ้าค่ะ
ตอบลบพอเราอายุมากขึ้นโรคภัยมากขึ้น นั่งธรรมมะไม่สะดวกเจ็บตรงนั้นตรงนี้ ไม่เป็นอันมีสมาธิ นี่เป็นเพราะเราประมาทไม่นั่งเมื่อตอนยังแข็งแรง
ตอบลบ