ชีวิตหลังความตายมีจริง
มีคติอยู่ ๒ ทาง คือ สุคติกับทุคติ
ตัดสินกันที่บุญและบาป
ใจใสหรือใจเศร้าหมองหากก่อนเดินทางไปสู่ปรโลกใจผ่องใสก็ไปดี ถ้าใจเศร้าหมองก็ไปไม่ดี และคติทั้งสองนั้นยาวนานนัก สุคติ สุขก็สุขนาน ทุคติ ทุกข์ก็ทุกข์นาน
ชีวิตหลังความตายไม่มีการทำมาหากิน เป็นอยู่ได้ด้วยบุญและบาปที่ตัวได้กระทำตอนเป็นมนุษย์
ชีวิตในสังสารวัฏนั้นมีแต่ทุกข์ มีทุกข์น้อย ทุกข์ปานกลาง ทุกข์มาก สุขไม่มีเลย แต่พอทุกข์จนชาชิน พอทุกข์ลดลง เราก็เข้าใจว่า มันเป็นความสุข แต่จริง ๆ แค่ทุกข์มันลดลง
เพราะฉะนั้น ในสังสารวัฏจึงน่าเบื่อหน่าย เหมือนกองเพลิงที่รุกโชนอยู่ จะต้องให้พ้นจากสังสารวัฏ แล้วไปสู่อายตนนิพพานให้ได้ ซึ่งเป็นบรมสุข และก็เป็นเอกันตบรมสุข สุขอย่างยิ่ง สุขอย่างเดียว ไม่มีทุกข์เจือเลย
เพราะเหตุนี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงได้นำมาอบรมสั่งสอนให้เราได้ทราบเกี่ยวกับเรื่องราวเหล่านี้ เราจะได้ทำถูกต้อง ดำเนินชีวิตไม่ผิดพลาด
คุณครูไม่ใหญ่
๗ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๗
สาธุ สาธุ สาธุ
ตอบลบ