ชีวิตต้องเบิกบานด้วยตัวของเราเอง นี่เป็นเรื่องที่สำคัญและสูงส่งมาก
ถือว่า...สมหวังในชีวิต
เพราะเราไม่ต้องไปพึ่งพาสิ่งใดๆ ภายนอก
ต้องเป็นสุขได้ด้วยตัวของเราเอง
แม้อยู่เพียงลำพังที่ไหนก็แล้วแต่
พอหลับตาปุ๊บ...ก็หาความสุขได้
หลับตา ลืมตา นั่ง นอน ยืน เดิน
หาความสุขจากภายในได้
ความสุขที่ไม่มีขอบเขตจำกัด
หาได้อย่างง่าย ๆ
อย่างนี้ถึงจะเรียกว่า
ชีวิตที่ “สัมบูรณ์”
คุณครูไม่ใหญ่
11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553
11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553
เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ..สาธุ สาธุ สาธุ
ตอบลบตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน จริงแท้ที่สุด
ตอบลบเห็นด้วยค่ะ สาธุ สาธุ สาธุค่ะ
ตอบลบสาธุเจ้าค่ะ
ตอบลบเห็นด้วยครับ จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว
ตอบลบสาธุ เห็นด้วยค่ะ
ตอบลบสาธุ เห็นด้วยค่ะ
ตอบลบสาธุ ค่ะ
ตอบลบสาธุ สาธุ สาธุ
ตอบลบหยุด-นิ่ง-เฉย โปร่ง โล่ง เบาเเจ้าค่ะสาธุ
ตอบลบ