กรณียกิจแห่งชีวิต

การปฏิบัติธรรม 

คือ กรณียกิจที่แท้จริง

ของการเกิดมาเป็นมนุษย์  

เป็นเป้าหมายของชีวิต  

เป็นกิจที่ควรทำอย่างยิ่งของมนุษย์ทั้งหลาย เป็นงานขจัดกิเลสอาสวะให้หมดสิ้นไป  เพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง  เป็นงานที่ทำให้เราได้รู้จักตัวเรา  และแผนผังชีวิตของเรา

การปฏิบัติธรรมควรทำทุกวัน ควบคู่ไปกับการทำมาหากิน หรือปฏิบัติภารกิจต่าง ๆ ให้ภารกิจกับจิตใจไปด้วยกัน  การประกอบธุรกิจการงานก็เพื่อต้องการแสวงหาทรัพย์มาเลี้ยงสังขาร  และมาสร้างบารมี เราก็ทำไป แต่เราต้องรู้จักหลักของชีวิต และทำความเข้าใจว่า อะไรเป็นกรณียกิจ อะไรเป็น อกรณียกิจ แล้วให้ความสำคัญกับกรณียกิจให้มากๆ เพราะสิ่งนี้คือเป้าหมายชีวิตในการเกิดมาเป็นมนุษย์ในแต่ละภพชาติ

มนุษย์ส่วนใหญ่มักจะแสวงหาสิ่งไร้สาระ

นำติดตัวไปในภพเบื้องหน้าไม่ได้ 

แต่สิ่งที่เป็นสาระ  เป็นแก่นสารของชีวิต  นำติดตัวไปได้  

เรากลับไม่ให้ความสำคัญ  

ที่เป็นอย่างนี้เพราะ...บางคนไม่รู้  บางคนถึงรู้ แต่ไม่ทำ  

เพราะฉะนั้น เราจะต้องให้ความสำคัญในการทำใจหยุดนิ่งให้เข้าถึงสิ่งที่มีจริงอยู่ภายใน

ตลอดเส้นทางสายกลางที่จะไปสู่ที่สุดแห่งธรรม  เป็นเส้นทางแห่งความสุขตลอดเส้นทาง ไม่มีเส้นทางไหนที่จะให้ความสุขเพิ่มขึ้นไปเรื่อย ๆ เท่ากับเส้นทางสายกลางนี้ ความสุขจะบังเกิดขึ้นทุกขั้นตอนของการเข้าถึง  ตั้งแต่สุขน้อย ๆ เพิ่มขึ้นไปเป็นสุขปานกลาง  จนกระทั่งถึงสุขอย่างยิ่ง

คุณครูไม่ใหญ่

อาทิตย์ที่ ๖ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๔