ไม่ได้เอาสวรรค์มาล่อ...แต่เอาสวรรค์มาเล่า

สวรรค์...เป็นที่เสวยผลบุญ  ที่เราได้กระทำเมื่อตอนเป็นมนุษย์

สวรรค์...เขาไม่ได้ดูว่า ตอนเป็นมนุษย์ใครมียศถาบรรดาศักดิ์สูงต่ำแค่ไหน

จะหล่อรวยสวยฉลาดแค่ไหน... เขาดูที่ใครสั่งสมบุญมามาก

สวรรค์...เขาไม่ได้ดูว่าใครอายุยืนยาว หรืออยู่มานานจึงจะให้เป็นผู้มียศใหญ่  มีความเป็นใหญ่

แต่เขาดูที่ใครมีบุญมาก เขาก็ให้โอกาสผู้มีบุญมากเป็นผู้มียศ มีความเป็นใหญ่

สวรรค์...เทพบุตรเทพธิดาผู้มีบุญมาก รัศมีที่ออกจากกาย จากเครื่องประดับก็มาก

บริวารสมบัติก็มาก วิมานใหญ่โตโอฬาร

สวรรค์...มีพื้นที่ใหญ่โตโอฬาร  มีการปกครองแบ่งออกเป็นเขต ๆ

ประชากรชาวสวรรค์ในแต่ละชั้นมีจำนวนมากกว่าในเมืองมนุษย์มาก

สวรรค์...มีฤดูเดียว คือ ฤดูสบาย ไม่มีฤดูร้อน ฤดูฝน ฤดูหนาว ฤดูใบไม้ผลิ

สวรรค์...ไม่มีความมืด มีแต่ความสว่างไสว แม้วัตถุสิ่งของก็สว่างไสว

สวรรค์...มีแต่ความเป็นหนุ่มเป็นสาว เทพธิดาอายุ ๑๖-๑๘ ปี เทพบุตรอายุ ๑๘-๒๐ ปี

สวรรค์...มีแต่เกิดกับตาย ไม่มีแก่ ไม่มีเจ็บ

สวรรค์...มีสังคมใหม่ มีวัฒนธรรมใหม่ ขนบธรรมเนียมประเพณีใหม่ และมีความคิดไม่เหมือนมนุษย์

สวรรค์...มีจริง  พิสูจน์ได้ ไปรู้ไปเห็น ไปถูกต้องสัมผัสได้

ถ้าเราได้เข้าถึงธรรมกาย ได้ศึกษาวิชชาธรรมกาย  ไปกันได้ทุกคนช

คุณครูไม่ใหญ่